Samen bereiken we meer!
Bij de geboorte van onze zoon Mark hoorden wij na de bevalling de kinderarts zeggen: ik moet helaas vertellen, dat jullie zoon het Syndroom van Down heeft.
Het voelde of ik vanuit mijn bed tegen de muur werd gesmeten.
Mijn man Paul en ik kwamen terecht in een film, waar we het script niet van hadden gelezen. Er was angst verdriet, hoe nu verder?
Al gauw kwam het sterke gevoel, Mark is onze zoon, wij gaan ervoor!
Ik vind Mark een Pip, wat staat voor Perfectly Imperfect Person. In de volksmond mensen met een beperking
Maar ik zie het niet als een beperking.
Ik zie in Mark zijn ogen, een leven van jezelf kunnen zijn, mogen dromen, wensen hebben, gewoon lekker leven.
De maatschappij streeft naar perfectie, terwijl dat an sich al een beperking is in je denken en doen, imperfectie is veel krachtiger.
Als we als maatschappij ons nog steeds blijven richten op individualisme, prestaties en perfectionisme, gaat dit uiteindelijk ten koste van ons allemaal.
Ik zie liever een samenleving die gericht is op samen bereiken we meerĀ!
Pips die echt deelnemen aan de maatschappij, waar je zelf je keuzes kunt maken, in plaats van aan de zijlijn te staan toekijken. Gewoon zoals het hoort.
Dit gun ik iedereen, want zijn we eigenlijk niet allemaal een PIP?